10 topattracties in de Bahariya-oase

Al-Wahat al-Bahriyah, 'De noordelijke oase', ligt in een grote depressie ongeveer 360 km ten zuidwesten van Caïro. In het verleden, toen mensen uit Bahariya naar de Nijlvallei wilden gaan, wachtten ze vaak tot er een karavaan passeerde, Ze reisden in drie dagen tussen de Nijl en de oase.

Het is volledig omgeven door hoge steile hellingen. In het Krijttijdperk (145 tot 65 miljoen jaar geleden) vormden vulkanische episodes de basaltkolommen die de oase domineren. Op 128 meter boven zeeniveau heeft de oase het hoogste punt van alle westelijke woestijnoases.

Het heeft een oppervlakte van bijna 1.800 km²; op het langste punt is het 94 kilometer en op het breedste 42 kilometer. Eens was de oase de bodem van een immense oceaan. Hoewel Bahariya al minstens 10.000 jaar wordt bewoond, zijn er vreemd genoeg geen menselijke sporen gevonden die dateren van vóór het Middenrijk van het Oude Egypte (2055-1770 voor Christus). Het oudste gevonden graf dateert uit de 18e dynastie (1550-1292 voor Christus) en de eigenaar is Amenhotep Huy. Vooral vanaf de 26e dynastie tot aan het Romeinse tijdperk bloeide Bahariya cultureel en economisch op. Dit kan worden geleerd van de kapellen in Ain el-Muftilla, de graven in Qãrat Qasr Selim en Qãrat al-Subi. Tegenwoordig bestaat de oase (36.000 inwoners) uit verschillende kleine dorpen (Managim, el-Hara, Mandisha, Zabw, Agouz, Bawiti en al-Haiz), elk omgeven door palmen en fruitbomen.

Bawiti is het belangrijkste dorp van de oase. De weg was pas in 1978 geasfalteerd en voor die tijd bezochten weinig toeristen de oase. Toch blijft de oase, hoewel het in kilometers het dichtst bij Caïro ligt, het verst verwijderd van de tijd.

Het is traag om naar de moderne wereld te gaan, een facet dat verandert, maar tot nu toe biedt Bahariya de bezoeker een stap terug in de tijd. Het heeft tal van oude sites om het belang ervan in de oudheid te illustreren en is de toegangspoort tot de verschillende woestijnen, zoals de Zwarte Woestijn, Aqabat, Crystal Mountains, Westelijke Woestijn, de druipsteengrot Djara en de witte krijtrotsculpturen van de Witte Woestijn.

1-De Witte Woestijn

De meeste bezoekers van de Bahariya-oase gaan daarheen om de Witte Woestijn, el-Sahara el-Beida, het gebied ten noordoosten van Qasr el-Farafra te zien, dat bekend staat om zijn spectaculaire landschap. Het krijtwitte landschap is bezaaid met buitenaardse vormen, rotsblokken van schitterend wit die omhoog stuwden vanaf het oppervlak van de woestijn, versterkt door het heldere licht van de middag, glinsterend goud bij zonsondergang of zwartgeblakerd en gekrompen in een wolkenlucht.

Veel van de formaties krijgen beschrijvende namen - gebeeldhouwd door de harde woestijnwinden in rare vormen die voortdurend veranderen in de tijd. Er zijn ‘monolieten’ en ‘paddenstoelen’, ‘ijshoorntjes’, ‘tenten’ en ‘krekels’, evenals de majestueuze conische ‘inselbergs’ met platte kop, om er maar een paar te noemen.

In het verre verleden was de Witte Woestijn een zeebodem, de sedimentaire rotslagen gevormd door mariene fauna toen de oceaan opdroogde. Later zou de woestijn een habitat zijn voor vele rondlopende kuddes olifanten, giraffen, gazellen en andere dieren, en zou het een savanne zijn geweest met weelderige groene gebieden en meren vol met vissen, een ideaal jachtgebied voor de prehistorische mens. Het landschap dat we vandaag zien, werd gevormd door het afbreken van het plateau,

De fossielen van de oude oceaan

waardoor hardere rotsvormen overeind bleven terwijl de zachtere delen door wind en zand werden weggeërodeerd. In sommige delen heeft het krijtoppervlak nog steeds het uiterlijk van delicate door de wind gegolfde golven op water
 

Een natuurlijk wonder van Egypte, de Witte Woestijn is nu een protectoraat, bekend als het Witte Woestijnpark, waar aangewezen routes moeten worden gevolgd bij het rijden in voertuigen met vierwielaandrijving. De buitenste delen die het dichtst bij de weg liggen, staan ​​bekend als de oude woestijn en zijn bereikbaar met een normaal voertuig.

Veel bezoekers kiezen voor een kampeersafari 's nachts om getuige te zijn van het drama van zowel zonsondergang als zonsopgang. De nieuwe sporen zijn aangelegd om voertuigen langs de beroemdste woestijnoriëntatiepunten te leiden, eerst een veld met gigantische 'paddenstoelen', gevolgd door een oude eenzame Acacia-boom.

De zonsondergang In de witte woestijn

Een ander gebied staat bekend als ‘The White House’, een omheining van rotsen omgeven door glanzende witte krijtvelden en in de buurt dringt een smalle ingang naar een diepe grot de rots binnen.

Je rolt een slaapzak uit op het zachte zand en kruipt naar binnen en ligt naast je metgezellen als een rij mummies die naar de schitterende sterren staren die hun pad door de lucht volgen. Een woestijnvos komt misschien langs om stukjes voedsel op te ruimen en verdwijnt net zo snel weer in de duisternis, met alleen pootafdrukken als bewijs, samen met vogelsporen in het zand.

Buiten dit in de ‘Nieuwe Woestijn’ die alleen toegankelijk is met 4WD of kameel, wordt het landschap nog witter. De keien staan ​​samen, zijn hoger en groter en overal verschijnen rare vormen die je doen denken aan een kip of een havik, een gezelschap van dansers of oude mannen met een hoed op. De vormen veranderen constant als het licht verandert en je er omheen beweegt en als de zon begint onder te gaan, worden ze zacht gloeiend roze

Een nacht onder de sterren in de Witte Woestijn is een onvergetelijke ervaring. Terwijl de lucht roze wordt en vervolgens diep vurig oranje, vervagen de rotsvormen en is er overal stilte. Zittend rond een klein vuur en genietend van de eenvoudigste maaltijd van kip, rijst en groenten, zult u het gevoel hebben dat niets ooit zo goed heeft geproefd.

De Melkweg was te zien vanuit de witte woestijn

De witte woestijn ins een ideal locations om de Sterren  te bekijken 

Als de maan bijna vol is, gloeien de witte krijtrotsvormen griezelig, als geesten in de duisternis onder een hemel die nog steeds gevuld is met heldere sterren en is er geen behoefte aan kunstlicht. De stilte is enorm en er is een gevoel van onwerkelijkheid alsof je over het oppervlak van Mars loopt.

De White Desert is een plek die heel moeilijk te verlaten is. Het is echt een magische ervaring.

2-Sahara Suda -Zwarte woestijn

Nu liggen alle bergen voor je uitgespreid in een bijna rechte lijn langs de horizon. We naderen Sahara Suda, de Zwarte Woestijn, een favoriete safaribestemming voor lokale reisgroepen. De grond rechts en links van de weg is bedekt met zwarte stenen. Weven in en uit deze bergen is erg leuk. Hoewel een ervaren tweewieler het meeste kan, is de kans groot dat de auto uiteindelijk vast komt te zitten. Neem een ​​gids - ze zijn niet duur en kunnen u dingen vertellen die u zelf nooit zult ontdekken.

3- De Crystal berg

De Crystal-berg ligt tussen de oase Bahariya en Farafra, ten noorden van de Witte Woestijn, Egypte. De kristallen zijn waarschijnlijk Bariet (Schwerspat, BaSO4) en / of Calcietkristallen (CaCO3). De heuvel is per ongeluk geopend tijdens werkzaamheden aan de weg van Farafra naar Bahariya en gedeeltelijk vernietigd.

4-Het museum van de gouden mummies

Een paar jaar geleden viel een ezel in een gat en groef een spectaculaire mummie op met een vergulde doodskist, die in de wikkels werd gehouden terwijl de opgravingen werden voortgezet, de vondst werd aan de wereld aangekondigd als de vallei van de gouden mummies. Er wordt aangenomen dat deze site wel 10.000 intact kan bevatten uit de Romeinse periode

5-Gebel Maghrafa

Gebel Maghrafa, Berg van de pollepel en Dist (ze zijn 50 meter van elkaar verwijderd) domineren de vlakte rond Bir Ghaba. Maghrafa, de kleinste van de twee bergen, is een oligoceen ijzerhoudende butte, 600 meter (1920 voet) rond aan de basis en 15 meter (48 voet) aan de top. Paralititan stromeri (Stromer's Tidal Giant) is de naam van de dinosaurus die onlangs werd herontdekt door een Penn / Egyptian Geological Museum-team. Het is niet alleen genoemd vanwege zijn ligging langs de oevers van een oude zee, maar vanwege zijn grootte, omdat het de grootste en zwaarste dinosaurus is die bekend is, en voor de man die voor het eerst dinosauriërs vond in Bahariya, vond de Duitse wetenschapper Ernst Strome, Stromer de reus schepsel in 1914 aan de voet van Gebel Dist. Zijn onderzoek en monsters gingen verloren tijdens de Tweede Wereldoorlog toen zijn museum in München werd vernietigd door geallieerde bombardementen. De moderne wetenschappers vonden vijf ton materiaal, waaronder 16 botten van de reus, sommige in fragmenten, maar één been van 169 centimeter lang. Ze schatten dat het beest zo'n 25 meter hoog is geweest en 50 tot 80 ton weegt. Het at planten en genoot van het leven langs laaggelegen kustgebieden te midden van mangrovebomen, ongeveer 93-99 miljoen jaar geleden in het Cenomanische stadium van het Laat-Krijt. Geen enkele andere dinosaurus heeft b4n gevonden die van mangroven geniet. De dinosaurus is niet de enige vondst in de omgeving. Vissen, schildpadden, een krokodil en veel vegetatie vertellen dat de omgeving subtropisch was. Ga gewoon terug naar de plaats waar de woestijn- en tuinroutes samenkomen en sla rechtsaf langs de tuinroute. Als men de weg vervolgt, komt rechts de hele vlakte in zicht. Met de berg op de achtergrond zijn er velden, woestijn en lange vergezichten. Een goede plek voor foto's. Lake al-Marun Volgens de lokale legende mag niemand alleen naar Bir al-Marun gaan omdat de afrit (ondeugende geesten) 's avonds feesten houden en soms is het slaan van hun trommels te horen in de andere dorpen. In feite is er waarschijnlijk een oud islamitisch dorp in dit gebied of op zijn minst een caravanstop uit de dagen van de Hagg.

6-Bawiti en Qasr

Qasr was de oude hoofdstad van de oase.Bawiti ligt direct boven de meer oude nederzetting en grote oudheden zijn begraven onder de formaties.De meeste oude ruïnes dateren uit de 26e dynastie

7-Bannentiu en Djed-Ankh-Amun-Iuf (Zed-Amun)

De graven bij Qasr Selim (26e dynastie) In 1938 ontdekte de Egyptische archeoloog Ahmed Fakhry (1905-1973) vier graven op de bergkam van Qarat Qasr Selim. Twee van de graven zijn rijkelijk versierd en open voor het publiek. De twee graven zijn van Zed-Amun-ef-ankh en zijn zoon Bannentiu, leden van een rijke familie van kooplieden. Ze leefden tijdens de regering van Ahmose II (570 - 526 voor Christus). De ingang van de hypostyle grafkamer van Zed-Amun-ef-ankh ligt op de bodem van een put van vijf meter diep. Het bevat scènes van de begrafenisstoet en de vier zonen van Horus. Volgens de oude inscripties had Bannentiu zowel als priester als profeet gediend. De grafkamers van dit graf zijn te bereiken via een schacht van ongeveer 6 meter diep. De scènes in de binnenste grafkamer bevatten een goed bewaarde voorstelling van de Oordeelzaal van Osiris en de weging van het hart van de overledene. Helaas werden beide graven in de Romeinse tijd hergebruikt als begraafplaatsen en de laatste tijd beroofd, toen enkele mummies, kralen en amuletten werden genomen. Gelukkig hebben beide graven nog steeds enkele grootse decoraties en zijn ze nuttig voor ons begrip van het vroege leven in deze oase.

8-Gebel Al Ingleez (De Engelse berg )

Zwarte of Engelse berg Deze berg onderscheidt zich door een ruïne op de top. Het is niet moeilijk om de berg te beklimmen en het uitzicht vanaf de top biedt een panorama van het noordelijke deel van de oase. Op een hoek van de top staan ​​de ruïnes van een uitkijkpost uit de Eerste Wereldoorlog, die werd bemand door kapitein Williams, naar wie de berg soms wordt genoemd. Williams werd naar Bahariya gestuurd om troepenbewegingen van de Sanusi te observeren. Het huis, dat uit drie kamers en een bad bestaat, ligt nu in puin. Dit is dezelfde kapitein Claud Williams van de Light Car Patrols voor wie Williams langs de grens van Libië en Egypte passeert.

9 -BIR SIGAM warm waterbron

Geniet van de hitte bij Bir Sigam, een hete bron die reuma kan helpen overwinnen. Gelegen op 7 km ten oosten van Bahariya aan de weg naar Caïro, is de lente de beste hete lente in temperatuur en locaties

10- Vallei van Agabat (Wadi Agabat)

Vallei van Agabat ligt diep in de witte woestijn. Je moet er zijn om de buitenaardse schoonheid van de plek te voelen. Miljoenen jaren geleden lag de plaats vroeger onder de zee. Door de jaren heen zijn er unieke rotsformaties van kalksteen, krijt (en misschien zand) ontstaan. Wanneer je bovenop de kleine rotsklif bij een van de valleien staat en de vallei zich voor je ontvouwt, en er is geen spoor van een ander levend wezen in de hele omgeving - je zult een uniek moment van rust en tevredenheid. Mis het niet