1-Wadi E Hitan Nationaal Park in Egypte
Denkt u dat het bezoeken van 5000 jaar oude graven en tempels de oudheid ingaat? Probeer 40 miljoen jaar oude walvissen! Wadi Al-Hitan, 240 kilometer ten zuidwesten van Caïro, staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO, de overblijfselen van de oude Tethyszee, toen Egypte bedekt was met water en zeekoeien, krokodillen en schildpadden zwommen. Maar zijn grootste roem is de glimp die het biedt in de evolutie van walvissen.
Vijftig miljoen jaar geleden wandelden walvisvoorouders op het land terwijl ze ook jaagden in de ondiepe zeeën, net zoals zeeotters dat tegenwoordig doen. In de komende 10 miljoen jaar ontwikkelden archeocetes (oude walvissen) een meer mariene levensstijl. In 2016 opende het Wadi Al Hitan Fossil and Climate Change Museum met uitstekende tentoonstellingen in het Engels en het Arabisch die de veranderingen in het milieu in de tijd in het gebied beschrijven en hoe landgebaseerde zoogdieren evolueerden om terug te keren naar de zee. Maar de fossielen staan niet alleen in vitrines. Hele skeletten van Basilosaurus en Dorudon die nog steeds kleine achterpoten behouden die niet worden gezien bij moderne walvissen, worden tentoongesteld langs een wandelpad bezaaid met ongewervelde fossielen en botten.
Wadi Al-Hitan ontvangt slechts ongeveer 1000 bezoekers per jaar. Toegang is via 4 WD-voertuigen over een zandgeblazen weg. Onze chauffeur vond het leuk om ons af en toe offroad te geven om door zandduinen te navigeren en te pronken met zijn voertuigacrobatiek.
2-Climate Change Museum
Het onlangs voltooide Wadi Hitan Fossil and Climate Change Museum bevat het grootste intacte "Basilosaurus isis" walvisfossiel en een unieke collectie fossielen die nergens anders ter wereld te vinden is. Wadi El Hitan is door klimaatverandering getransformeerd van zee naar een hyper-aride woestijn gedurende miljoenen jaren. Het museum wil het publiek informeren over klimaatverandering en het bewustzijn vergroten over het voorkomen van de negatieve effecten ervan op het milieu en de mensen.
Het museum is gebouwd door het Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties in samenwerking met de regering van Egypte en de financiële steun van de regering van Italië binnen een collectief pakket van acties dat wordt uitgevoerd om het behoud van beschermde gebieden te ondersteunen, ecotoerisme te bevorderen en duurzaam ontwikkeling verbindt milieubescherming en duurzaam gebruik van natuurlijke hulpbronnen.
